นักวิจัยกล่าวว่าคลื่นความโน้มถ่วงระลอกคลื่นในโครงสร้างของกาลอวกาศสามารถตรวจพบได้ด้วยหอดูดาวบนอวกาศLISA Pathfinderซึ่งเป็นดาวเทียมของ European Space Agency ที่เปิดตัวเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม2015ได้ทำการทดสอบเทคโนโลยีที่จำเป็นในการติดตั้งเครื่องตรวจจับคลื่นความโน้มถ่วงในอวกาศ การหลีกเลี่ยงเสียงก้องที่เครื่องตรวจจับบนพื้นต้องรับมือ หอดูดาวบนอวกาศสามารถมองเข้าไปในอวกาศได้ลึกขึ้นมาก ในการแถลงข่าวเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน นักวิทยาศาสตร์ภารกิจได้ประกาศว่าสถานที่โคจรมีความแม่นยำเกินกว่าที่จำเป็นสำหรับภารกิจในอนาคตในการตรวจจับการรบกวนของกาลอวกาศ
ความแม่นยำนั้นเท่ากับการวัดการเปลี่ยนแปลงในระยะห่างระหว่าง
ลูกบาศก์ที่ลอยได้อิสระสองก้อน โดยห่างกัน 38 เซนติเมตร ประมาณหนึ่งในล้านของหนึ่งล้านของเมตร LISA Pathfinder ไม่สามารถตรวจจับคลื่นความโน้มถ่วงได้ มันแสดงให้เห็นเพียงว่าสิ่งอำนวยความสะดวกในอวกาศสามารถวัดการเปลี่ยนแปลงที่ละเอียดอ่อนดังกล่าวได้ เครื่องตรวจจับคลื่นโน้มถ่วงแบบฟูลโบลต์ซึ่งวางแผนจะเปิดตัวประมาณปี 2573 จะติดตามระยะห่างระหว่างดาวเทียมสามดวงที่ห่างกันหลายล้านกิโลเมตร
ฉลามมีสัมผัสที่หกที่ช่วยให้พวกมันค้นหาเหยื่อในน่านน้ำมหาสมุทรที่มืดครึ้ม พวกมันอาศัยรูพรุนพิเศษบนหัวและจมูกของพวกมันซึ่งเรียกว่าแอมพูลเลแห่งลอเรนซินี ซึ่งสามารถรับรู้ถึงสนามไฟฟ้าที่เกิดขึ้นเมื่อเหยื่อเคลื่อนที่ในบริเวณใกล้เคียง มีการอธิบายรูขุมขนครั้งแรกในปี 1678 แต่นักวิทยาศาสตร์ยังไม่แน่ใจว่ารูขุมขนทำงานอย่างไร ตอนนี้คำตอบอยู่ใกล้ขึ้นเล็กน้อย
รูขุมขนที่เชื่อมต่อกับเซลล์อิเล็กโตรเซนส์นั้นเต็มไปด้วยเจลลี่ใสลึกลับ
เยลลี่นี้เป็นตัวนำโปรตอนที่มีประสิทธิภาพสูงนักวิจัยรายงานวันที่ 13 พฤษภาคมในScience Advances ในเยลลี่ อนุภาคที่มีประจุบวกจะเคลื่อนที่และส่งกระแส
Marco Rolandi จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานตาครูซ และเพื่อนร่วมงานได้บีบเยลลี่จากรูพรุนของฉลามชนิดหนึ่งและรองเท้าสเก็ต 2 ชนิด และทดสอบว่าโปรตอนสามารถไหลผ่านสารได้ดีเพียงใด ตัวนำโปรตอนที่ดี รวมทั้งโปรตีนที่พบในผิวหนังปลาหมึก เกิดขึ้นในธรรมชาติ แต่เจลลี่เป็นตัวนำโปรตอนทางชีวภาพที่ดีที่สุดเท่าที่ค้นพบ อันที่จริง แม้แต่เทคโนโลยีที่ดีที่สุดของมนุษยชาติก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้มากนัก ตัวนำโปรตอนที่มีประสิทธิภาพที่สุดที่มนุษย์คิดค้นขึ้น — โพลีเมอร์ที่รู้จักกันในชื่อ Nafion — นั้นดีกว่าที่ฉลามเกิดมาเพียง 40 เท่า
นักวิจัยค้นพบชิ้นส่วนกะโหลกของMachairoceratops cronusiในหินโคลนอายุ 77 ล้านปีจาก Wahweap Formation ทางตอนใต้ของ Utah ไม่เหมือนไดโนเสาร์ที่มีเขาอื่น ๆM. cronusi ยาวประมาณ 8 เมตร มีเขาสองร่องที่มีปลายคล้ายไม้พายโค้งคำนับไปข้างหน้าจากด้านหลังของโล่คอของมัน การทำงานของร่องทำให้นักวิจัยต้องชะงัก
ทีมวิจัยอีกกลุ่มหนึ่งพบลูกพี่ลูกน้องของM. cronusiในการก่อตัวของแม่น้ำ Judith ของมอนแทนา Spiclypeus shipporumอาศัยอยู่เมื่อประมาณ 76 ล้านปีก่อนและมีเขาคิ้วที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งยื่นออกมาด้านข้างจากกะโหลกศีรษะพร้อมกับหนามแหลมที่ผิดปกติบนโล่คอของมัน ซึ่งบางอันชี้ออกไปด้านนอก บ้างก็โน้มไปข้างหน้า เขาและหนามแหลมของ S. shipporumอาจทำให้แต่ละสายพันธุ์จำกันได้ Jordan Mallon นักบรรพชีวินวิทยาที่เกี่ยวข้องกับการวิจัยที่พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติแคนาดาในออตตาวากล่าว
การค้นพบใหม่นี้เพิ่มความหลากหลายให้กับไดโนเสาร์มีเขาที่กินพืชเป็นอาหารซึ่งไปทั่วอเมริกาเหนือในช่วงปลายยุคครีเทเชียส “เราคิดว่าเรารู้เกือบทุกอย่าง [เกี่ยวกับไดโนเสาร์มีเขา]” Eric Lund นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยโอไฮโอในเอเธนส์ที่วิเคราะห์M. cronusiกล่าว “แต่เราเพิ่งขีดข่วนพื้นผิว”
credit : finishingtalklive.com folksy.info fpcbergencounty.com furosemidelasixonline.net getyourgamefeeton.com halkmutfagi.com hervelegerbandagedresses.net hollandtalkies.com hotnsexy.net houseleoretilus.org
